โลกยังมีความยุติธรรมอยู่แน่นอนธรรมชาติย่อมไม่ทอดทิ้งสิ่งนี้มนุษย์ต่างหากที่พยายามสร้างรูปแบบ
ของความยุติธรรมขึ้นความยุติธรรมที่มีรูปแบบมันก็ไม่ใช่ความยุติธรรมที่แท้จริงธรรมชาติใช้ความชอบธรรมยุติเรื่องราวแต่มนุษย์ใช้รูปแบบทำให้เรื่องราวต้องยุติผู้พิพากษาจะตัดสินให้ยุติธรรมไม่ได้ถ้าใจของเขายึดถือรูปแบบของความยุติธรรมอยู่ตราบใดที่มนุษย์ยังกลัวต่อการใช้ความยุติธรรมที่มีความชอบธรรมของชีวิตเป็นพื้นฐานแล้วความยุติธรรมที่แท้ระหว่างมนุษย์ก็เป็นความยุติธรรมจอมปลอม และล่อลวงซึ่งมีอยู่ในระเบียบ และกฏหมายที่ตายด้าน
ความรู้มีประโยชน์มากมายแต่น่าเสียดาย ที่น้อยคนนักจะรู้และได้ใช้ประโยชน์ของความไม่รู้
>>>> ถ้าพูดถึงเรื่องความยุติธรรมในตอนนี้ คงจะไม่พ้นเรื่องของผู้ชายคนนี้ "อากง"<<<<
จากกรณี นายอำพล (ขอสงวนนามสกุล) หรือ อากง สามีอายุ 61 ปี ผู้ต้องขังคดีส่งเอสเอ็มเอสหมิ่นเบื้องสูง ซึ่งถูกศาลอาญาฯ พิพากษาจำคุก 20 ปี ในความผิดมาตรา 112 หรือกฎหมายหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ ได้เสียชีวิตแล้วเมื่อช่วงเช้าที่ผ่านมา หลังจากมีอาการปวดท้องอย่างรุนแรง
ทั้งนี้ผู้สื่อข่าวรายงานว่าก่อนหน้านี้ เมื่อวันที่ 11 เม.ย. 2555 อากง ได้เขียนจดหมายจากเรือนจำถึง นายอานนท์ นำภา ทนายความสำนักราษฎรประสงค์ โดยมีเนื้อหาระบุว่า
11 เมษายน 2555
สวัสดีครับ คุณอานนท์ ก่อนอื่นต้องขอโทษด้วยที่ไม่เคยเขียนจดหมายไปหาเลย เหตุเพราะว่าผมเขียนไม่ค่อยเก่ง คิดอะไรไม่ค่อยออก สายตาก็ไม่ดีเลย เลยไม่ค่อยอยากเขียน กับหลานๆ ผมก็ไม่เคยเขียนไปนะ ทั้งๆ ที่คิดถึงพวกเขามาก อาจเพราะว่าคุณหนุ่มเขาทำหน้าที่นี้แทนผมไปก็ได้ เขียนไปคุยเรื่องของผมให้หลานๆ ฟังอยู่เรื่อยๆ ผมเลยไม่ได้เขียนไป คุณหนุ่มเขียนเสมือนผมเขียนแหละ
ผมเองสบายดีครับโดยเฉพาะช่วงนี้ ที่รู้ข่าวว่าคุณอานนท์จะทำเรื่องขออภัยโทษรายบุคคลให้พร้อมๆ กับเพื่อนครอบครัว 112 ทั้ง 11 คน ผมดีใจและมีความหวังมากๆ ที่จะได้รับอิสรภาพในเร็วๆ นี้ พร้อมๆ กับเพื่อนๆ ที่ร่วมอดทนต่อสู้กันมาและผมเชื่อว่าทางออกทางนี้ดีที่สุด เพราะคดีอย่างผมยังไงก็ไม่มีทางที่จะนิรโทษกรรมกับเขาหรอก ทุกวันนี้ผมก็ออกกำลังกายตอนเช้าๆ ทุกวัน บางวันผมก็ทำคนเดียว แต่บางวันผมก็ทำกับคุณหนุ่ม เรื่องความเป็นอยู่พวกเราก็กินด้วยกันที่แดน 8 พวกเราเกาะกลุ่มกันดีครับ ก็มีหนุ่ม หมี สุริยันต์ ไมตี้ และเพื่อนๆ ที่ชื่นชอบคนเสื้อแดงอีกหลายคนคอยดูแลกันและกัน คุณอานนท์อย่าได้กังวล ที่ผ่านมาผมยอมรับว่าเหนื่อยมากๆ เหนื่อยที่จะมีชีวิตอยู่ เหนื่อยที่จะต่อสู้เพื่อค้นหาความยุติธรรมให้กับตัวเองและคนในครอบครัว ผมหมดกำลังใจหลายครั้ง คิดถึงแต่ลูกเมียและหลานๆ ก็มีแต่คุณหนุ่มที่จะคอยชาร์จแบตให้ คุณหนุ่มจะบ่นว่าเสมอ ผมเป็นพวกแบตเสื่อมชาร์จได้ไม่กี่นาทีก็ต้องกลับมาชาร์จอยู่เรื่อยๆ คิดแล้วก็เห็นใจหนุ่มเขานะ แต่ผมก็ท้อจริงๆในแต่ละวันผมจะเฝ้ารอ อุ๊มาเยี่ยม บางวันพาหลานๆ มา ทำให้ผมมีกำลังใจยิ้มได้บ้าง นี่แหละคือความสุขของผมสามารถหาได้ตลอดเวลาที่ผ่านมา
คุณอานนท์ไม่ต้องห่วงผมนะครับ ผมจะพยายามอดทนและมีกำลังใจสู้ต่อไป หวังแต่เพียงว่าคุณอานนท์และรัฐบาลคุณยิ่งลักษณ์จะช่วยกันผลักดันการขออภัยโทษของพวกเราในกรณีพิเศษเพื่อว่าผมจะได้กลับไปอยู่กับหลานๆลูกเมียเสียทีผมบอกตามตรงเลยนะครับว่าผมคิดถึงหลานๆมากที่สุดเลยครับผมเขียนจดหมายถึงหลานทีไรผมก็น้ำตาไหลทุกทีเลยเลยไม่อยากเขียนไปหา
คุณอานนท์ครับ ฝากกราบขอบคุณคนที่มาเยี่ยมให้กำลังใจผมและนักโทษ 112 ทุกคนด้วยครับ หวังเป็นอย่างยิ่งว่า ผมจะได้รับข่าวดีในเร็ววันนี้
(ที่มาสำนักกฏหมายราษฏร์ประสงค์)
